Pytania i odpowiedzi

• Wymień kilka ostatnio wykonanych zleceń.

  Korepetycje indywidualne z chemii w klasach gimnazjalnych
  - dorywcze przygotowywania do sprawdzianów, wyjaśnianie wybranych zagadnień
  - regularna praca z uczniem w celu nadrobienia zaległości w związku z przenosinami z jednej szkoły do drugie; podniesienie oceny z zagrożenia do mocnego dostatecznego przez rok
  
  Korepetycje indywidualne z matematyki w klasach szkoły podstawowej
  - regularna, cotygodniowa praca z uczniem w celu wyjaśniania bieżącego materiału
  - zmniejszenia awersji do przedmiotu
  - pokazanie technik samodzielnego uczenia się przedmiotu; w kolejnym roku pomoc korepetytora nie była już potrzebna
  
  Wolontariat w programie „Klucz do jutra” prowadzonego przez EY
  - nauka czytania i pisania ucznia klasy pierwszej, a następnie drugiej, szkoły podstawowej z rodziny zastępczej z FAS i nadpobudliwością poprzez różnorodne gry i zabawy; opanowanie czytania sylabicznego
  - budowa więzi i zaufania
  - dawanie przykładu tzw. „dobrego dorosłego”

• Co najbardziej lubisz w swojej pracy?

  Najbardziej w swojej pracy lubię satysfakcję płynącą z widoku uśmiechu na twarzy ucznia, który zarozumiał trudne dla niego zagadnienie. Podobnie wielką radością jest usłyszeć słowa "Jednak ta chemia/matematyka nie jest taka straszna i głupia". Dzięki temu wiem, że faktycznie pomogłam i czas poświecaony zarówno pzreze mnie, jak i ucznia przyniósł efekty.

• W jaki sposób zdecydowałeś(aś) się podjąć pracę w swojej profesji?

  Pierwsze kroki jako korepetytor stawiałam za prośbą mojej nauczycielki chemii z gimnazjum. W szkole panował zwyczaj zbierania punktów za działania prospołeczne, jednym z nich była właśnie pomoc rówieśnikom lub młodszym w nauce, a moja chemiczka bardzo to popierała, szczególnie gdy sama nie miała czasu pomóc wszystkim potrzebującym. Jako że chemię rozumiałam w mig i bezproblemu, szybko zostałam główną korepetytorką mojej klasy i ten stan utrzymywał sie przez całe gimnazjum. Nie wiem dokładnie kiedy zauważyłam, że uczę z przyjemnością, w każdym razie w liceum już sama dopraszałam się o uczniów, którym mogłabym pomóc. Chęć przekazywania wiedzy i pasji została do dziś. Mam nadzieję, że w niedalekiej przyszłości przerodzi się w pracę jako nauczycielka lub dydaktyk-naukowiec na uniwersytecie.